Historia karate kyokushin w Polsce sięga końca lat 60. Wtedy to grupa entuzjastów z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, zainteresowała się popularnym już na zachodzie Europy karate. Wspólnie z nieżyjącym dzisiaj tłumaczem języków obcych Jerzym Wójcikiem, zaczęto tłumaczyć wydawane na Zachodzie publikacje dotyczące tej dalekowschodniej sztuki walki. To właśnie z książek Polacy czerpali pierwsze wskazówki metodyczne związane z karate. Sytuację dodatkowo komplikował fakt, iż w tamtym okresie sztuka pustej ręki – podobnie jak jazz i dżinsy – wydawała się władzom państwowym w naszym kraju czymś, co jest wrogie ideom socjalistycznym. Dlatego też pierwsza krakowska sekcja, w której trenowano kyokushin, nazywała się Judo i Samoobrona. Takie zajęcia nie budziły niczyich podejrzeń. Dopiero w 1972 roku przy Akademickim Związku Sportowym AGH powstała pierwsza oficjalna sekcja karate.
W tym samym czasie do dyrektora i założyciela International Kyokushin Organization,l Masutatsu Oyamy został wysłany list informujący o podjęciu w Polsce działalności z zakresu karate kyokushin. W odpowiedzi Masutatsu Oyama przesłał Polakom adres prezydenta Europejskiej Organizacji Kyokushin, shihan Loeka Hollandera, który w kwietniu 1974 roku przyjechał do Krakowa. Wizyta ta była dla prekursorów sztuki karate nad Wisłą bardzo istotna. Stanowiła bowiem pierwszy żywy kontakt z instruktorem tej sztuki walki. Twierdzi się nawet, że dopiero shihan Hollander nadał prawidłowy kierunek rozwoju karate w Polsce. Dzięki wskazówkom holenderskiego mistrza rozwój ten stawał się coraz bardziej dynamiczny.
W dniach 22-23 maja 1974 roku odbyły się pierwsze mistrzostwa Polski w karate kyokushin. Walki toczono zaledwie w dwóch kategoriach wagowych (w średniej i ciężkiej).
W roku 1975 pięcioosobowa grupa Polaków wystartowała w l Otwartym Światowym Turnieju w Tokio. Niedługo potem w polskiej telewizji zostały wyemitowane dwa programy o karate kyokushin, a prowadzący je red. Tomasz Hopfer uznał tę dalekowschodnią sztukę walki za swoisty fenomen (zresztą sam brał udział w treningach). Audycje telewizyjne w sposób istotny wpłynęły na popularyzację karate w naszym kraju, zaś Kraków stał się centrum kyokushin w Polsce, do którego zaczęty zjeżdżać z całej Polski osoby zainteresowane dalekowschodnimi sztukami walki. W 1979 r. powstał Polskie Związek Karate.
Obecnie PZK – jako jedyna organizacja zajmująca się dalekowschodnimi sztukami walki – jest członkiem Polskiego Komitetu Olimpijskiego, co najlepiej świadczy o jego wkładzie w życie sportowe naszego kraju. PZK zrzesza 166 klubów i tyle samo sekcji. Przez to należy do grona największych związków sportowych nad Wisłą.
W blisko czterdziestoletniej historii polskiego ruchu kyokushin nasi karatecy bardzo mocno zaznaczyli swoją obecność zarówno w krajowym życiu sportowym jak i na arenach międzynarodowych. Wielokrotnie sięgali po tytuły mistrzów Europy i Świata. Dlatego też obecnie mówi się nawet o polskiej szkole karate. Również na polu organizacyjnym Polacy zyskali dobrą sławę. Może o tym świadczyć chociażby fakt, że polskim karatekom trzykrotnie powierzano organizację mistrzostw Europy, zaś za najdonioślejsze wydarzenie w historii ruchu kyokushin nad Wisłą można uznać Puchar Europy Oyama Cup, który w roku 1993 rozegrano w Katowicach. Gościem honorowym tej imprezy byt sam twórca sztuki kyokushin karate – Masutatsu Oyama.
W ramach Polskiego Związku Karate rozgrywane są między innymi: Akademickie Mistrzostwa Polski, Mistrzostwa Polski Wojska Polskiego oraz Mistrzostwa Polski Resortu Spraw Wewnętrznych. Co roku do Krakowa na Wschodnioeuropejski Obóz Karate Kyokushin zjeżdżają z Japonii i Stanów Zjednoczonych najwięksi mistrzowie sztuki pustej ręki.