Sensei Małgorzata Dadzibug 3 Dan
Zdobywczyni V miejsca na Mistrzostwach Świata w Nowym Jorku (1996), finalistka Mistrzostw Europy w Bukareszcie (1995) i wicemistrzyni Europy z 2000 r., ośmiokrotna Mistrzyni Polski (1992, 1994, 1996 – 2000 (kata), 1998 – kumite),dwukrotna wicemistrzyni Polski w kat. kumite (1996, 1997), brązowa medalistka Mistrzostw Polski kumite 2000, zdobywczyni Pucharu Polski w kumite i kata (1998) oraz zwyciężczyni Ogólnopolskiego Turnieju Karate w Lublinie (1994), pięciokrotna Mistrzyni Śląska (1996, 1998 (kumite), 1997, 2000, 2002 – kata), dwukrotna zdobywczyni srebrnego medalu na Mistrzostwach Śląska (1995 kata, 1999 kumite), odznaczona Nagrodą Miasta Sosnowca przez Prezydenta i Radę Miejską za wyniki sportowe w 2000 roku. Trudno się domyślić, że te osiągnięcia mogą należeć do skromnej, niewyróżniającej się Sosnowiczanki – Małgorzaty Dadzibug.
Zrządzenie losu sprawiło, że urodziła się w Radzyniu Podlaskim. Jednak rodzice mieszkali i pracowali w Lublinie, gdzie również Małgorzata spędziła całe dzieciństwo. Już od najmłodszych lat fascynował ją świat sportu w szkole podstawowej uczestniczyła na zajęcia z gimnastyki artystycznej, bardzo lubiła jeździć na łyżwach oraz pływać. W 1982 roku chciała ubiegać się o przyjęcie do Liceum Medycznego w Lublinie, lecz czasowy brak naboru do tej szkoły zmusił ją do szukania równorzędnej w innym mieście. I znów los sprawił, że musiała opuścić rodzinne miasto i trafiła do Sosnowca. Przyzwyczajona do aktywnego i sportowego stylu życia, zaczęła szukać alternatywy dla siebie w nowym miejscu zamieszkania. Wtedy też po raz pierwszy zetknęła się z karate kyokushin, wstępując do sekcji prowadzonej przez sensei Eugeniusza Dadzibuga. Od samego początku ta sztuka walki ją zafascynowała. Treningi różniły się od treningów gimnastyki. Nacisk położony na dyscyplinę, koncentrację i rozwój duchowy sprawił, iż poczuła, że filozofia karate jest tym, czemu pragnie poświęcić swoje życie. Małgorzata dzięki samozaparciu i sumiennym treningom robiła bardzo szybkie postępy i już w 1989 zaczęła prowadzić zajęcia z młodzieżą.
Trenując nie zaniedbywała nauki. W 1991 roku ukończyła część ogólną kursu instruktorów karate w Katowicach, a w 1992 jego część specjalistyczną w Skawinie. W tym samym roku obroniła pracę magisterską na Akademii Wychowania Fizycznego w Gdańsku i rozpoczęła pracę w szkole jako nauczyciel wychowania fizycznego. Małgorzata z biegiem lat uzyskiwała coraz wyższe stopnie wtajemniczenia, aż w 1995 roku zdobyła 1 Dan (pierwszy stopień mistrzowski), a w roku 1998 zdała egzamin na 2 Dan. Jednocześnie stawała się coraz dojrzalszą zawodniczką i trenerką. Na zawodach startuje w kategorii kumite, ale również w formach kata, które stały się jej specjalnością. Właśnie w nich osiągnęła największe sukcesy i może pokazać pełnię swojej kobiecości: grację, wdzięk i piękno.
Tak duży bagaż doświadczeń sprawił, iż sensei Małgorzata sprawdziła się również jako trener. Swoje życie oddała sosnowieckiej młodzieży, której poświęca prawie każdą wolną chwilę. Dzięki jej ogromnemu zaangażowaniu Sosnowiecki Klub Karate może się poszczycić wieloma mistrzami Polski w kategorii dzieci i kadetów.
Małgorzata i Eugeniusz Dadzibug od 1989 roku są małżeństwem. Razem prowadzą zajęcia w Sosnowieckim Klubie Kyokushin Karate i robią właśnie to, co pokochali, czyli pracują z młodzieżą. Mają trzy córki – Julię, Laurę i Florentynę. Gdy ma się takich rodziców nie można nie pójść w ich ślady. Dziewczyny od najmłodszych lat trenują pod okiem rodziców i kolejno zdobywają medale na zawodach ogólnopolskich i zagranicznych. Julia obecnie prowadzi zajęcia w klubie z najmłodszymi.
Wicemistrzyni Europy wielokrotna mistrzyni Polski karacistka trener
Instruktor karate 1991
Specjalizacja Skawina 1993
Od 1990 instruktorka karate trenerka kyokushinkai w SKK zdobywczyni 5 miejsca na MŚ w NY (1996) uczestniczka ME w Bukareszcie 1995, 8 krotna mistrzyni Polki w kata 1992, 1994, 11996-2000 i kumiter 1998
Dwukrotna wicemistrzyni Polski w kumite 1996,1997 brazowa medalistka Mistrzostw Polski w kumite 2000
Zdobywczyni pucharu Polski w kumite i kata 1998